Dramat Dysonia powstał w zeszłym roku, jest w tej chwili w półfinale Gdyńskiej Nagrody Dramaturgicznej.
 
Dysonia jest opowieścią o kobietach, inspirowaną życiem XVIII wiecznej księżne, Sydonii von Borck, skazanej za czary. Tekst podejmuje zagadnienia związane z problemem przemocy wobec kobiet. Mówi o wspólnocie ciał, które nie są swoje, nie są bezpieczne, do których inni roszczą sobie prawa.

 

W Dysoni próbowałam te fragmenty gorących ciał poskładać do kupy. Dać im w sobie nawzajem oparcie. Tak powstały głos wielobohaterek –  monstrualna i zabawna kreacja, wielonarządowa śmieszna plama. Obraz zmasakrowanego ciała już nie służy fetyszyzowaniu cierpienia kobiet, ale staje się ich orężem w rewolucji.

 

Głos Sydonii to wiele głosów, wiele kobiet. Głosy i gesty. Każda z nich z jakiegoś powodu stała się Sydonią. Najczęściej nie była to ich własna decyzja. Ale teraz piętno ofiary zamieniają na transparenty.

.

Problem przemocy domowej wraca jak bumerang. Teraz w pandemii znów wrócił.

​

Dysonia to dziwna opowieść niejednej. 

​

dostęp do tekstu można uzyskać kopiując ten link i wklejając go w okno wyszukiwarki: 

https://drive.google.com/file/d/1AXBOjJqAPmbMWW543qpJcR4gaioZcnin/view?usp=sharing

​